Karin Stanek pierwsza polska „rokendrolówa”, legenda polskiej sceny bigbeatowej, charakteryzująca się charyzmą na scenie i wielkimi przebojami. Sekskapiszon, Miss Dynamit, Atomowa Kaśka, albo po prostu Karin Stanek – dziewczynka w białej bluzce, czarnych spodniach z gitarą i warkoczami.Lata 60-te ubiegłego wieku należały do niej. Każdy, bez względu na metrykę, jest w stanie zanucić jej hity: „Chłopiec z gitarą”, „Autostop” czy „Malowana lala”. Po prawie dwudziestu latach big-bitowego szaleństwa wyjechała do Niemiec. Wciąż zaplatała warkocze i porywała tłumy, ale nigdy więcej nie osiągnęła takiego sukcesu jak wcześniej. Co mogło mieć na to wpływ. O prywatnym życiu Karin Stanek też wiadomo niewiele. Nie założyła rodziny, nie związała się na stałe z żadnym mężczyzną. Dlaczego..?
Na te pytania spróbują odpowiedzieć autorka i reżyserka Alina Moś-Kerger oraz aktorka Agnieszka Wajs, które w monodramie muzycznym zatytułowanym „Karin Stanek” postanowiły zmierzyć się z legendą. Całość wzbogacona jest piosenkami w zupełnie nowych aranżacjach kierownika muzycznego Piotra Górki. Przedstawienie opowiada o początkach kariery Bytomianki, o jej niewyobrażalnym sukcesie, o jej relacjach z rodziną i mężczyznami, ale też o tęsknocie i samotności, które towarzyszyły piosenkarce po wyjeździe do RFN…

Spektakl powstał na podstawie prozy Rafała Ziemkiewicza, autora dość kontrowersyjnych, bo poruszających tematy tabu, książek. „Ciało obce” to, jak pisano w jednym z prawicowych pism, książka epatująca opisem niezliczonych patologicznych zachowań seksualnych.  Dla krytyków pierwszej naturalistycznej powieści Ziemkiewicza była to udana suma rozczarowań współczesnego trzydziestokilkulatka wychowanego w katolickim domu.

Bohaterem „Ciała obcego” jest wciąż młody, ale niezadowolony ze swojego życia mężczyzna, ojciec małej córki, były mąż Magdy, kochanek wielu kobiet. Notoryczne zdrady spowodowały rozpad jego związku z ukochaną. Powód nieudanego życia i licznych zdrad? Jest ich mnóstwo… Niepowodzeniem za swój los obarcza kolejno swoją żonę, która była zbyt pokorna wobec tego świata, następnie swoją przeszłość, potem religię, którą wyznaje, a na końcu siebie samego. Ma szansę odkupić swoje winy? Zmienić coś w swoim życiu? Książka Rafała Ziemkiewicza wywołała mały skandal obyczajowy. A jaki jest spektakl w wykonaniu Piotra Wiśniewskiego? Równie kontrowersyjny, bo poruszający tematy zakazane, takie jak zdrada, miłość zakazana, seks pozamałżeński czy sadomasochistyczne zachcianki. Niewygodny, bo wydobywający na światło dzienne wątki, które chcielibyśmy, aby zostały w ukryciu na zawsze. Przejmujący, bo próbujący temu odrealnionemu strumieniowi świadomości nadać ludzką twarz.

Podstarzały słomiany wdowiec poznaje w barze młodą
dziewczynę i zaprasza ją do domu. Banalne? Jak mówi bohaterka sztuki: Wielu się rozpozna…

„Diabelski młyn” Erica Assousa kręci się naprawdę bardzo szybko. To zaproszenie do szaleńczej, teatralnej jazdy na skrzyżowaniu komedii i tragikomedii, farsy i tragifarsy, dramatu i melodramatu. W tej komedii ludzkich słabości i śmieszności do samego końca nic nie będzie oczywiste. Jak na diabelskim młynie w lunaparku wznosic się będziemy ze ściśniętym żołądkiem w górę, by po chwili z zapartym tchem opadać w dół, ku oczyszczającemu śmiechowi i łzom wzruszenia. Zdrada? Zemsta? Szantaż? Manipulacja? A może coś całkiem innego..

Spektakl Diwa, to podszyty humorem dramat dwóch aktorek – matki i córki, które spotykają się w dniu rozdania najważniejszej aktorskiej nagrody teatralnej, do której obydwie zostały nominowane. To zderzenie dwóch pokoleń o odmiennym podejściu do życia, sztuki i zawodu aktora. Wzruszająca podróż, podczas której kobiety próbują odpowiedzieć na pytanie dotyczące życiowych wartości i wyborów. Czy wyrzeczenia poniesione w imię sukcesu, sławy i kariery są tego warte? W tej kameralnej sztuce o matce – prawdziwej diwie teatralnej z niesamowitym dorobkiem i jej córce – popularnej aktorce serialowej, możemy podziwiać całą paletę emocji i prawdziwy popis aktorski dwóch fantastycznych aktorek Małgorzaty Bogdańskiej i Edyty Herbuś, których życiorys nieprzypadkowo pokrywa się z biografą ich scenicznych bohaterek. Reżyser Grzegorz Kempinky, trzykrotnie nagrodzony Złotą Maską przygotował prawdziwą ucztę teatralną.

Małgorzata Bogdańska – polska aktorka teatralna i flmowa, która w swoim dorobku posiada mnóstwo znaczących ról teatralnych takich jak Maria w „Woyzcku”, Sonia w „Zbrodni i Karze”, czy Gertruda w „Hamlecie”.

Edyta Herbuś – jedna z najciekawszych aktorek flmowych młodego pokolenia znana z seriali takich jak „Na dobre i na złe”, „Klan”, „Ojciec Mateusz”, czy „Samo Życie”.

Tragikomiczne dzieje tytułowej pary małżeńskiej są kanwą poetyckiej, pełnej miłości i humoru sztuki, do której Autor powraca w 7 lat po premierze w teatrze Kriket z Królewskiej Huty.

Błyskotliwe, zbawne dialogi, żonglerka konwencjami dramatycznymi i teatralnymi, właściwa tylko Ingmarowi Villqistowi stylistyka teatralna zapewniają intelektualna rozrywkę i stwarzaja okazję do przemyśleń i dobrej zabwy. Postać Ruth prezentuje całą gamę uczuć, jest czuła i namiętna, po to, aby za moment zdenerwować lub przedżeniać męża. Oskar natomiast nie pozostaje bierny, jego postać ma również swoje pięć minut. Ten spektakl to spojrzenie na dwójkę przerażająco samotnych ludzi, którzy nie mają nikogo oprócz siebie.

„Osobowość zaburzona” to autorski spektakl tancerza, choreografa i reżysera Macieja Cierzniaka, który do współpracy zaprosił czterech tancerzy stawiając przed nimi trudne, nie tylko taneczne, ale i aktorskie zadanie.

Ten spektakl pokazuje występujące w człowieku zaburzenia emocjonalne. Przedstawia jak zaburzona jednostka spostrzega, myśli, czuje i wchodzi w związki międzyludzkie. Opowieść przedstawiona za pomocą ruchu i słowa. Scena zamienia się w szpitalną „Salę C” – miejsce szare, wilgotne i ponure. Jedna wisząca lampa, która nie działa sprawnie, brzęczy. Przy ścianach kilka sylwetek, materace oraz porozrzucane sterty starych koców..w głośnikach słychać głos: „… zamknąłem się w sobie tak, że zaokrągliły mi się plecy… uśmiechu żałuję bo ładny mam… miałem… tak mi mówili, ale ludzie to dużo mówią, a nie wiedzą, co mówią… a ja to wiem, co mówię…dlatego nie mówię… inni w środku, inni na zewnątrz, a ja to się boję na zewnątrz…”

Ten spektakl porusza tematy skrywane w salach szpitali psychiatrycznych. Na podstawie jednego gestu, niewypowiedzianego słowa, zbłąkanego spojrzenia rekonstruujemy historie tancerzy-pacjentów, docierając do źródeł ich obłędu..

„Popiełuszko – apostoł Odwagi” to sztuka, która opowiada o niezwykłej charyzmie i nieugiętej sile Wiary błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki.

Autorem muzyki oraz scenariusza jest Jacek Sroka – Ritau znany ze spektaklu “Santo Subito” w hołdzie św. Janowi Pawłowi II, który po dziś dzień cieszy się niesłabnącą popularnością. 

Czy w Twoim domu mówi się o historii? Czy podczas rozmów z młodszym pokoleniem myślimy o przekazaniu im naszej tożsamości narodowej? Jeśli odpowiedzi na te pytania są przeczące, to znaczy, że repertuar Polskiego Teatr Historii ma ogromne znaczenie.

Mówimy o ważnych wydarzeniach, a także bohaterach. Jednym z nich niewątpliwie na zawsze pozostanie w sercach Polaków Błogosławiony Ksiądz Jerzy Popiełuszko. Jego siła wiary porwała za sobą tłumy.

Spektakl „Popiełuszko – apostoł odwagi” pozwoli przejść drogę życia u boku tej niezwykłej osobistości. Zobaczymy tłumy wiernych podążających za Bogiem przeciwstawionych szeregom oddziałów ZOMO. Przez cały czas trwania spektaklu dobro będzie zwyciężać zło. Ksiądz Jerzy we wsparciu symbolicznej Matki-Ojczyzny dokona wielu wielkich czynów. Na nowo przeżyjemy msze za Ojczyznę. Pójdziemy także z Księdzem Jerzym w jego ostatnią drogę. Śmierć Błogosławionego przez cały spektakl planuje postać Komunisty, który wykonuje polecenia Mocodawcy.

Są takie książki i spektakle teatralne, które idealnie wpasowują się w bieg życia. Książka przychodzi w chwili kiedy właśnie ta, a nie inna jest najbardziej potrzebna, jakby wybrała najwłaściwszy moment. Spektakl oglądany na scenie jest jakby kontynuacją tego, co przed momentem rozgrywało się w wielu domach, które zamieszkuje ukochany pies. Czy wszyscy właściciele psów wpisują się w rodzinno – psi skrypt, mający wspólne płaszczyzny zachowań bez względu na klimat domu i ilość miłości przelewanej na zwierzaka?

Wybaczamy psiakowi pogryzione pantofle i nogi od stołu. Nie dostrzegamy granicy, poza którą pies nieświadomie staje się naszym panem i despotycznym władcą. Nawet nie zauważymy, kiedy z większą czułością odzywamy się do psa, niż męża lub starszego dziecka. Psu podporządkowuje się rytm dnia, dla psa rezygnuje się z wielu przyjemności, które dawałyby wolność „od”. Oczywiście wszyscy kochamy Psiunia, ale coraz częściej myślimy, ilu przysparza obowiązków, które z dawania radości zamieniają się w pańszczyznę. Któregoś dnia jednak Psiunio znika. Alex i Zoe wiedzą, że Psiunia trzeba odnaleźć bez względu na to, jak bardzo kuszącą byłaby perspektywa błogiej ciszy bez niego. Zaistniała sytuacja staje się powodem do wyrzucenia z siebie od dawna gromadzonych frustracji. Powodem do rozmowy, bo przecież rytm dnia został gwałtownie zaburzony zniknęciem najważniejszego domownika. Dlaczego uciekł? Obraził się? Na pytania jest wiele odpowiedzi, oskarżenie goni oskarżenie. „Psiunio” Agnes i Daniela Besse to oczywiście komedia pozwalająca aktorom pokazać wachlarz swoich aktorskich możliwości, wykorzystanych w tym spektaklu bez zarzutu. Niby banalna historyjka powodująca wybuchy szczerego śmiechu, ale i zawieszającego się w nagłym opadnięciu ust.

Santo Subito to widowisko muzyczne, które za pomocą jedenastu utworów obrazuje drogę do świętości Karola Wojtyły.

Narracje spektaklu prowadzą trzy anioły: Rafał, Michalina oraz Gabriela, które towarzyszyły Karolowi Wojtyle od narodzin po kres jego ziemskiej wędrówki. Przywołują oni cytaty i wspomnienia najważniejszych stacji życiowych Jana Pawła II. Największym atutem „Santo Subito” jest to, że posługując się językiem współczesnej muzyki budzi wśród słuchających wielkie, niekłamane poruszenie. Epickie, wzruszające kompozycje, znakomite aranżacje i świetne wykonanie wokalne sprawiają, że spektakl na długo pozostaje w pamięci. W klimat każdego z utworów wprowadzają poetyckie introdukcje, które nie tylko nakreślają tematykę spektaklu ale i w połączeniu z muzyką tworzą niezwykły melanż dźwięków i emocji.

Seler, sklep rybny i kanapa. Małżeństwo z długim stażem i przyjaciel, który nie umie zbudować trwałego związku. Rozwiązanie problemu? Swing! Odkrycie amerykańskich naukowców, niezawodny sposób na rutynę i kobiety. Glen Miller przewraca się w grobie, a pozostali na sofie. Swing to seks, swing to emocje, swing to intryga! Swing to nie tylko proste y-y-y ze wszystkimi! Na scenie dwaj przyjaciele: Mirosław Neinert i Dariusz Stach. Do tego żona zawodowa, żona prywatna i nie-żona (Grażyna Bułka, Katarzyna Tlałka, Barbara Lubos). Tekst jednego z lepszych młodych satyryków, Abelarda Gizy. Wszyscy oni mają sporo do pokazania. Sami zobaczycie. „Swingujesz, swingujesz i związek ratujesz!”

Seks, małżeństwo, lekarz erotoman… czy to może prowadzić do czegoś dobrego?Oczywiście! Zapraszamy na “Wiwisexię” – niezwykle zabawną terapię małżeńską. To komedia przepełniona humorem i nutką erotyzmu.On i ona. Pierwsza randka, zaręczyny, wesele i noc poślubna. Daria i Piotr Bułkowie (w tych rolach Daria i Piotr Bułkowie) z gabinetu
terapeuty-erotomana (Mirosław Neinert) spoglądają na swoje małżeństwo.
Ich wersje wydarzeń sporo się od siebie różnią i stanowią przyczynę
coraz to nowych konfliktów. Sytuację zaognia jeszcze seksowna
przyjaciółka Darii, Ewa (Ewa Kubiak). Każda postać ma swoje racje, ale czyja opowieść jest prawdziwa? Małżeństwo w krzywym zwierciadle, mnóstwo śmiechu i celnych obserwacji. Inteligentna komedia Tomka Jachimka to niezawodny sposób na małżeńskie kryzysy. I nie tylko…